См. также в других словарях:
amant — m IV, DB. a, Ms. amantncie; lm M. amantnci, DB. ów 1. żart. «kochanek, wielbiciel, adorator» Wierny amant. Mieć, wziąć sobie amanta. 2. «aktor grywający role zakochanych, mający odpowiednie warunki zewnętrzne» Amant filmowy. Mieć wygląd amanta.… … Słownik języka polskiego
